Για να είναι αποδεκτά τα λύματα για επαναχρησιμοποίηση ή για επιστροφή στο περιβάλλον, η συγκέντρωση των μολυσματικών ουσιών πρέπει να μειωθεί σε μη επιβλαβή επίπεδα, συνήθως ένα πρότυπο που προδιαγράφεται από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος.
Τα λύματα μπορούν να υποστούν επεξεργασία κοντά στο σημείο δημιουργίας τους (σε σηπτικές δεξαμενές, βιοδιηλεκτρικά φίλτρα ή συστήματα αερόβιας επεξεργασίας) ή να συλλεχθούν και να μεταφερθούν μέσω δικτύου σωλήνων και αντλιοστασίων σε μονάδα επεξεργασίας αστικών περιοχών. Η επεξεργασία λυμάτων, ή η επεξεργασία οικιακών λυμάτων, είναι η διαδικασία απομάκρυνσης ρύπων από λύματα και οικιακά λύματα, τόσο απορροής όσο και οικιακής χρήσης. Το έργο σχεδιασμού και κατασκευής εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων εμπίπτει στους περιβαλλοντικούς μηχανικούς. Χρησιμοποιούν μια ποικιλία μηχανικών και φυσικών συστημάτων για να κάνουν τη δουλειά τους, χρησιμοποιώντας φυσικές, χημικές, βιολογικές μεθόδους και μεθόδους επεξεργασίας ιλύος. Στόχος του είναι να παράγει ένα ρεύμα αποβλήτων (ή επεξεργασμένο απόβλητο) και ένα στερεό απόβλητο ή λάσπη κατάλληλο για εκφόρτωση ή επαναχρησιμοποίηση στο περιβάλλον. Αυτό το υλικό συχνά μολύνεται ακούσια από πολλές τοξικές οργανικές και ανόργανες ενώσεις.
Τα χαρακτηριστικά των συστημάτων επεξεργασίας λυμάτων καθορίζονται από: (1) τη φύση των αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων που μεταφέρονται σε αυτά από τους αποχετευτικούς αγωγούς και (2) την ποσότητα επεξεργασίας που απαιτείται για τη διατήρηση ή / και τη βελτίωση της ποιότητας των φορέων υποδοχής νερό. Οι απορρίψεις από μονάδες επεξεργασίας συνήθως διατίθενται με αραίωση σε ποτάμια, λίμνες ή εκβολές ποταμών. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για ορισμένους τύπους άρδευσης (όπως γήπεδα γκολφ), μεταφέρονται σε λιμνοθάλασσες όπου εξατμίζονται ή απορρίπτονται μέσω υποβρύχιων εκβολών στον ωκεανό. Ωστόσο, οι εκροές από τα εργοστάσια επεξεργασίας πρέπει να πληρούν τα πρότυπα εκροής που καθορίζει ο Οργανισμός Προστασίας του Περιβάλλοντος, ώστε να αποφεύγεται η ρύπανση των υδάτων που τα δέχονται.
Η μονάδα επεξεργασίας λυμάτων χαρακτηρίζεται βασικά ως κάτωθι σύστημα που βασίζεται στη χρήση οξυγόνου / αέρα στο στάδιο δευτερογενούς επεξεργασίας (βιολογική αποσύνθεση οργανικής ύλης).
Aerobic ΑΠΟΦΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΑΘΗΝΑ STP
Εδώ διοχετεύεται συνεχώς οξυγόνο / αέρας στον βιολογικό αντιδραστήρα αερισμού είτε με άμεσο σύστημα αερισμού επιφανείας χρησιμοποιώντας περιστροφικούς τροχούς που ωθούνται από αντλίες είτε σύστημα βυθισμένου εξαερισμού με χρήση ανεμιστήρων αέρα με ρίζες αέρα για παροχή αέρα μέσω διαχυτών. Η αερόβια κατάσταση οδηγεί σε πλήρη οξείδωση των οργανικών ουσιών στο διοξείδιο του άνθρακα, στο νερό, στο άζωτο κλπ., Εξαλείφοντας έτσι το πρόβλημα του οστού που προκαλείται λόγω της ατελούς οξείδωσης. Επίσης η παροχή αέρα βοηθά στην ομοιόμορφη και αποτελεσματική ανάμειξη μέσα στη δεξαμενή.
Αναερόβια STP
Εδώ η αποχέτευση αποσυντίθεται εν μέρει σε κλειστό βιολογικό αντιδραστήρα σε απουσία αέρα που οδηγεί στη μείωση των οργανικών ουσιών στο μεθάνιο, το θειώδες υδρογόνο, το διοξείδιο του άνθρακα κλπ. Χρησιμοποιείται ευρέως για την επεξεργασία της ιλύος των αποβλήτων και των οργανικών αποβλήτων, διότι παρέχει μείωση του όγκου και της μάζας εισροής σε μεγάλο βαθμό.